Het brein heeft gezelschap nodig
“The good life is built with good relationships”
Robert J. Waldinger
“There isn’t time, so brief is life, for bickerings, apologies, heart burnings, callings to account. There is only time for loving, and but an instant, so to speak, for that.”
Marc Twain
De Harvard Study of Adult Development (Harvard Medical School) is longitudinale studie van 268 fysiek en mentaal gezonde Harvard college-studenten en begon in 1939-1944. Deze studie viel samen met de The Glueck Study”, die een cohort bestudeerde van 456 achtergestelde arme jongeren van 1940 en 1945 in Boston. De onderzochte personen werden minstens om de twee jaar ondervraagd met vragenlijsten en met persoonlijke interviews. Men bekwam informatie over hun mentale en fysieke gezondheid, loopbaan, pensioen en huwelijk. Men wou kijken wat de voorspellers waren voor gelukkig ouder worden. De studie lijkt wat op de nun-study maar hier komt de kwaliteit van het huwelijk ook mee kijken. Veel gegevens werden in 2012 gepubliceerd in de Harvard University Press ( Vaillant). Momenteel gaat de studie verder onder leiding van Robert J. Waldinger. Deze studie is werkelijk uniek omwille van de lange duur ervan. Dergelijke studies zijn extreem zeldzaam en betrouwbaar maar zijn extreem duur. Op dit ogenblik zijn er nog 60 mensen in leven. En n u begint men ook hun kinderen op te volgen.
De studie geeft een paar zeer belangrijke antwoorden. Waar zou je jouw energie en motivatie in steken in het leven? Mensen worden niet gelukkig door weelde, rijkdom, carrière. Geluk en gezondheid wordt voornamelijk bevorderd door goede relaties. Alle mensen willen sociale interactie. Eenzaamheid is een moordenaar. Sociale interacties kunnen met familie, vrienden of de gemeenschap zijn, maar ze zijn de eerste behoefte van mensen. Vooral geïsoleerde, eenzame mensen of mensen die uit de groep gestoten worden zijn minder gezond en leven minder lang dan de mensen die goed ingebed zijn in een netwerk van stevige sociale relaties. Mensen zijn sociale dieren. En lid zijn van de kudde is blijkbaar de voornaamste drijfveer van het brein. Gebrek aan status, groot gezichtsverlies of vervreemding veroorzaakt grote angst en stress. Wanneer mensen afgewezen worden ontstaan grote problemen en de gemiddelde dosis toxische cortisol stijgt in het bloed en in het brein. Dan daalt de goede werking van het brein en de levensduur van deze mensen wordt korter. Wat men ook leert is deze studie is dat de kwaliteit van de relatie ven belang is. Men kan zich heel eenzaam voelen op de werkplek of in een huwelijk. Een slechte relatie is desastreus. En een goede relatie is een betere voorspeller voor gezondheid dan de cholesterol waarde in het bloed. Emotionele pijn lijkt erger dan een hoge cholesterol. En goede relaties houden ons brein fit. Gelukkig hebben we deze lange studie van Harvard. Zo lijkt deze boodschap minder melig. Want iedereen voelt wel aan dat het zo zit. En ondertussen zoeken veel mensen een oplossing in weelde, carrière of andere nepoplossingen. Dat speelt misschien een rol, maar sociale steun is toch het belangrijkste. De zekerheid dat men kan rekenen op iemand als het wat moeilijk gaat is belangrijk. En de mogelijkheden zijn er. We kunnen zelfs rekenen op hulp van de neurotransmittor oxytocine. Vriendelijkheid, eens oogcontact, een hand geven, gemeende interesse, schermtijd vervangen door family time, geen tientallen jaren lage ruzies maar gemeende waardering. Ook de Amerikaanse onderzoekster Kelly McGonigal wees erop dat in tijden van stress ook de oxytocine spiegel stijgt. Ons lichaam vraagt naar sociale steun in moeilijke tijden.
